Resimlerinden duyuyorum sesini
Yüzünde hep o eksik olmayan gülümsemen
Tesadüflerin en güzeliydi seni o yerde görmem
Resmin altında kalmış tutamadım ellerini
Beni ingilizceden soğutana sövdüm ingilizce
Yeter bana gözlerinle hafifçe ilişmen
Hele bir de güldün mü bana
E ben öldüm
Bendim sana gizliden gizliye yanık
Resimlerini eskiten bendim bakıp bakıp
Belki de objektiflere gülümsediğinim ben
Saklayacak yerim kalmadı artık
En son sevdiğim oldun sen
Kalbimde boydan boya düz çizgi bir yırtıksın
Bir gece sen karanlık rüyalardan geçerken
Ben evinin önündeyim kapını usul usul tıklatıp
Mustafa Bedel
0 yorum:
Yorum Gönder